Küresel gübre pazarı 2040 yılına kadar büyük dönüşümlerle karşı karşıya

2023 yılında değeri 145 milyar dolar olacak küresel gübre pazarı köklü dönüşümlerin eşiğinde. Teknolojinin benimsenmesi, düzenleyici gelişmeler ve arz ve talepteki dalgalanmalar nedeniyle endüstri, 2040 yılına kadar temellerini yeniden şekillendirebilecek yıkıcı trendlere uyum sağlamak zorunda kalacak.

Son on yılda gübre endüstrisi, istikrarlı küresel nüfus artışı ve artan gıda talebinin desteğiyle yılda yaklaşık %1 civarında ılımlı bir oranda büyüdü. Ancak bu statükoya şu anda önemli yapısal faktörler meydan okuyor. Danışmanlık firması McKinsey tarafından yapılan bir analize göre hassas tarım, arazi bozulması ve düzenleyici baskılar gibi unsurlar bu pazarın gidişatını etkileyebilir. Bu stratejik sektördeki oyuncuları hangi zorluklar ve fırsatlar bekliyor?

Talebi dönüştüren teknolojik trendler

Tarımdaki teknolojik yenilikler çiftçilerin uygulamalarını dönüştürüyor. Sensörler, yapay zeka ve coğrafi veriler kullanılarak gübre uygulamasını optimize eden hassas tarımın yükselişiyle birlikte, genel gübre hacimleri 2040 yılına kadar %5 oranında azalabilir. Bu teknolojiler, besin maddelerinin daha hedefli bir şekilde uygulanmasına olanak tanır ve böylece çiftçilerin maliyetlerini azaltırken verimi korur.

Aynı zamanda biyolojik bir alternatif olan biyostimülanlar da zemin kazanıyor. Azot sabitleyiciler, alg özleri ve hatta organik asitler olan bu yeni nesil girdiler, emisyonları azaltma ve verimi artırma potansiyeli sunuyor. Bunların özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde artan şekilde benimsenmesi, geleneksel emtia gübre hacimlerinin 2040 yılına kadar %5-10 oranında azalmasına neden olabilir.

Çevresel baskılar ve bunların sektör üzerindeki etkileri

Küresel emisyonların yaklaşık %3'ünden sorumlu olan azotlu gübreler giderek artan düzenlemelerle karşı karşıyadır. Avrupa Yeşil Anlaşması veya tarım-gıda şirketlerinin emisyonlarına ilişkin taahhütleri gibi girişimler bunların kullanımını azaltmayı amaçlamaktadır. Yenileyici tarım uygulamaları ve daha sürdürülebilir tedarik zincirleri tüm sektör için öncelik haline geldiğinden, bu çabalar 2040 yılına kadar hacimlerde %5'lik bir azalmaya yol açabilir.

Toprak bozulması: iki ucu keskin bir kılıç

Erozyon, tuzlanma ve iklim değişikliğinin neden olduğu toprak bozulması da gübre talebini olumsuz etkileyebilir. Bazı çiftçiler bu bozulmayı telafi etmek için gübre dozlarını artırırken, diğerleri verim düşüşü karşısında uygulamalarını azaltarak bu katkıları kârsız hale getirebilir. Bu dinamikler, bölgelere ve benimsenen uygulamalara bağlı olarak kullanım hacimlerinin –%10 ila +%10 arasında değişmesine neden olabilir.

Bölgesel gelişmeler ve uygulama oranlarında düzenleme

Afrika'da gübreye erişimin iyileştirilmesi, uygulama oranlarını artırabilir ve bölgeyi küresel ortalamalarla aynı hizaya getirerek toplam hacmi 2040 yılına kadar yaklaşık %5 oranında artırabilir. Bunun tersine, uygulama oranlarının küresel ortalamaları aştığı Çin ve Hindistan, gübreyi sınırlamayı amaçlayan politikalar izliyor aşırılıklar. Bu çabaların devam etmesi durumunda, dünyanın en büyük gübre tüketicisi olan bu iki ülkede hacimlerde %5 ila 10 oranında bir düşüş gözlemlenebilir.

Arazi kullanımı değişikliği

Diyetlerin değiştirilmesi (hayvansal proteinlerin azaltılması) ve biyoyakıtlar için yetiştirilen mahsullere geçiş de gübre talebini etkileyebilir; hacimler uzun vadede potansiyel olarak %5 düşebilir.
Tedarik ve stratejik hususlarla ilgili faktörler

Talepteki aksamaların yanı sıra arz yönlü faktörler de ortaya çıkıyor. Hammadde değişkenliği, daha sürdürülebilir girdileri (mavi ve yeşil amonyak gibi) benimseme çabaları ve gelişen küresel tedarik zincirleri, rekabet ortamını karmaşıklaştırıyor. Bu baskılar oyuncuları stratejilerini yeniden düşünmeye zorluyor, özellikle de:

-Rekabet gücünün güçlendirilmesi: Maliyet kısıtlamaları ve artan düzenlemelerin damgasını vurduğu rekabetçi bir ortamda marjlar nasıl korunur?

-portföy çeşitlendirmesi: Özel gübrelerdeki yenilikler veya hassas teknolojilerin entegrasyonu büyüme fırsatları sunabilir.

-coğrafi odaklanma: Afrika gibi büyümenin beklendiği bölgeler, hedefe yönelik ve uyarlanmış stratejiler gerektirir.